pepagi buta,skang nih jam dalam bilik tepat pukul 3.30 pagi..ada lagi ka kawan-kawan yg belum tido? mesti dah ramai yg enak tido diulit mimpi indah..ntah ntah dah sampai ke german mimpinyaa..haha tetiba jaa german!
actually cik dieya x terasa nak update mr.bloggie neyh pun..tapi ntah la napa,mata cuba dipejam tapi x lelap-lelap..degil btul nak berjaga! hati plak nak bagi tenang tapi rasa makin sebak..
cik dieya xkan share full story apa yg jadi yg buatkan cik dieya sebak,tapi tadi memang x sangka nak jadi menda-menda mcm nih..dalam masa cuti pulak tuh..relation kita dgn kawan rapat kita,yg sangat-sangat rapat,mesti kita x penah duga and xnak relation tuh stop mcm tu je kan?
satu statement yg diterima...kawan rapat cik dieya nih cakap,cik dieya x memahami dia..hurm masa tuh dah rasa macam useless gila.tapi try jugak slowtalk..but lastly dah jadi menda yg cik dieya paling x sanggup nak ngadap..sumthing like..losing someone maybe? bukan bermaksud hilang terus ke apa..mungkin ada lagi ruang untuk berkawan,tapi dah x rapat mcm dulu rasanya..ntah lah..
bila duduk berfikir sorang-sorang tadi,tetiba cik dieya tertanya diri sendiri.."aku nih seorang yg memaksa ka?" nak ditepis andaian tuh,tapi apa andaian yg sesuai untuk situasi macam nih? terlalu memahami? ataupun sikap cik dieya yg buatkan org lain rimas..maybe? niat kat hati nih,memang xda lgsung nak wat org x selesa ngan kita..korang pun mesti mcm tuh kan? mesti kita nak kawan rapat kita heppy dgn kita kan? hurm...rasa macam loser pun ada..
tapi bila rasa sebak sangat,ayat kawan baik tuh la yg buatkan cik dieya tenang balik..sebab dulu bila face dgn problem,dia selalu cakap "cuba relax and jangan pikir sgt masalah tuh.lagi push,lagi teruk jadinya.." and dia gak selalu pesan untuk rehatkan diri dulu bila timbul apa-apa masalah..jgn cepat2 pikir suma nak solve masa tu jugak..
dah banyak kenangan cik dieya ngan kawan rapat cik dieya sorang nih..nak dipaksa x boleh,hati org xdapat nak terima,peluang pun mesti dah tipis..jadi terpaksa redha dgn apa yg jadi..seriously...rasa mcm sekelip mata dah luluh hati nak berdepan ngan menda yg mcm nih..
and plg xboleh lupa sekali, dia nih kadang2 cik dieya dah anggap mcm motivator kat cik dieya. hurm...camna arh? rasa macam....gelap.kosong.macam dah xda apa-apa..but whatever happens after this,cik dieya harap sangat kami dapat berkawan baik macam dulu..insyaAllah..
and cik dieya pun dah janji dengan diri sendiri,lepas nih nak belajar jadi seorang yg memahami org lain and bukan seorang pemaksa..esok kalau hati still x tenang,mungkin perlukan nasihat mama pulak..huhuu..ok sampai sini jela dulu..jumpa lagi next entry!
p/s : tetiba rindu nak lepak dekat kopitiam..ice white coffee & enrich chocolate...ada sesapa nak belanja?
No comments:
Post a Comment